رابطه بین جو آموزشی و انگیزش درونی با تعهد عاطفی ؛ مطالعه موردی دانشجویان دانشکده مهندسی دانشگاه شیراز

هدف کلی از این پژوهش بررسی رابطه بین جو آموزشی و انگیزش درونی دانشجویان رشته­های مهندسی برای تحصیل، با تعهد عاطفی آنان در دانشکده مهندسی دانشگاه شیراز بود. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان کارشناسی دانشکده مهندسی دانشگاه شیراز بود که بر اساس جدول کرجسی و مورگان 258 نفر و با استفاده از روش نمونه­گیری تصادفی طبقه­ای نسبی به­عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار تحقیق شامل پرسشنامه انگیزش درونی چویی و همکاران (2009) و پرسشنامه محقق ساخته جو آموزشی با الهام از پرسشنامه جو سازمانی هالپین و کرافت (1962) و زیر­مقیاس تعهد عاطفی از پرسشنامه تعهد سازمانی آلن و مایر (1990) بود که پس از محاسبه روایی و پایایی، بین نمونه­ها توزیع شد. برای تجزیه و تحلیل داده­ها از روشهای همبستگی پیرسون، تحلیل رگرسیون گام به گام و همزمان استفاده شد. نتایج نشان داد که: 1. متغیر جو آموزشی پیش بینی کننده قوی­تر تعهد عاطفی دانشجویان است؛ 2. ابعاد علاقه، فشار و ارزش از انگیزش درونی برای تحصیل، قوی­ترین پیش­بینی کنندگان تعهد عاطفی دانشجویان بر حسب جنسیت، رشته­های تحصیلی و محل سکونت آنان است؛ 3. بعد انسجام اجتماعی دانشجو ـ استاد از جو آموزشی، قوی­ترین پیش­بینی کننده تعهد عاطفی دانشجویان بر حسب جنسیت، رشته­های تحصیلی و محل سکونت آنان است.